Topraksız Gül Besin Çözeltisi Ve Drenaj Sistemi

Topraksız kültür gül yetiştiriciliğinde su ve besin elementleri damla sulama sistemi ile verilmektedir. Kış aylarında 3-5 kez, yaz aylarında ise 6-10 kez sulama yapılmaktadır. Her sulamada bitki başına en az 70-80 ml su verilmelidir. Yaz aylarında Akdeniz Bölgesi gibi sıcak bölgelerde bu değer bitki başına 100-150 ml’ye çıkmaktadır. Besin çözeltisinin verilişi otomasyonla kontrol edilebilmektedir. Sulama sıklığı ve süresi radyasyon ve drene olan su miktarına göre ayarlanmalıdır. Sulamada drenaj miktarı düzenli olarak izlenmeli ve sulamalar ortalama olarak kapalı sistemde %30, açık sistemde %15 drenaja izin verecek şekilde gerçekleştirilmelidir. Kapalı sistemde su ve besin elementi yönünden %30-40 oranında tasarruf sağlanmaktadır. Besin çözeltisinin EC’si yaz döneminde 1.5-1.8, kış döneminde ise 2.0-2.5 olmalı, pH ise 5.3- 5.8 arasında tutulmalıdır.

Fascella vd. (2007) 11 ticari kırmızı gül çeşidinde ortamların, sulama ve gübreleme programının etkilerini araştırdıkları çalışmalarında su, makro ve mikro elementleri otomatik kontrol edilen bir damlama gübreleme sistemi ile uygulamışlar (1 damlatıcı/bitki) ve bitkileri saf madde olarak (mg/l) 180 N, 50 P, 200 K, 120 Ca, 30 Mg, 1.2 Fe (EDTA), 0.2 Cu, 0.2 Zn, 0.3 Mn, 0.2 B, 0.03 Mo içeren besin çözeltisi ile beslemişlerdir. Ortamda pH ve EC’yi sırasıyla 5.8-6.0 ve 2 mS/cm olacak şekilde korumuşlardır.

Besin Elementleri Noksanlıkları

Azot

Gelişmede durgunluk, sürgünlerde eğrilik ve az sayıda sürgün, yapraklarda küçülme, alt yapraklarda renk açılması (açık yeşil), sararma ileri aşamada değişik renklenme (portakal, kırmızı, beyaz ve mor renkler olabilir) açık kahverenge dönüşüm, kısmi yaprak dökülmesi. Ayrıca goncalarda küçülme

Fosfor

Sık görülebilmektedir. Gelişmede yavaşlama ,alt yaşlı yapraklarda mat koyu mavimtrak yeşil renk oluşumu, sararmadan dökülme, yaprak sapında morarma ve sarı yaprak damarları en önemli belirtileridir.

Potasyum

Yaprakların alt yaşlı yaprak uçları ve kenarlarında noktalı sararmalar ve yaprak içine doğru ilerleme tipik belirtisidir. Sararmalar ilerleyen dönemde kahverengine döner ve kurur.

Kalsiyum

Genç yapraklarda, sürgünlerin büyüme uçlarında şekil bozuklukları ve kurumalar şeklinde görülür. Bitkide bodurlaşma ve sürgünlerde sertleşme ile belirginleşir. İlerleyen dönemde köklerde ölüm , genç yaprak kenarlarında kuruma ve kanca şeklinde oluşum meydana gelir.

Demir

Sık görülen bir noksanlıktır. Genç yaprakların damar araları sararır. Bazı gül çeşitlerinde genç sürgünler pembeleşir ve saydamlaşır. İleri aşamada yapraklar tamamen sararır (kloroz). Yalnızca ana damarlar yeşil kalabilir.

Magnezyum

Alt yapraklarda damar aralarında ve genellikle genç dönemde kloroz (sararma) görülür. Damarlar yeşil kalır. Yaprakçık kenarları aşağı veya yukarı kıvrılabilir.

Önemli Hastalık Ve Zararlılar

Hastalıkları

• Külleme (Sphaerotheca pannosa var.rosae)
• Mildiyö (Peronospara sparsa)
• Karaleke (Diplocarbon rosae)
• Gül pası (Phragmidium mucronatum)
• Kurşuni küf (Botrytis cinerea pers)
• Gül mozaik virüsü

Zararlıları

• Kırmızı örümcekler (Tetranychus spp.)
• Yaprak bitleri (Afitler) (Macrosiphum rosae)
• Thripsler (Frankliniella tritici, F. occidentalis)
• Gül koşnili (Aulacaspis rosae)
• Gül Filizarısı (Syrista parreyssi)
• Gül Yaprak Arısı (Arge rosae)
• Nematodlar (Meloidogyne spp.)